YKS BAŞARIMIZ ÜZERİNE

Sultanın biri, yolun ortasına büyük bir taş koyuyor.
Pencereden seyrediyor ne yapacak etrafındaki insanlar diye…

Vezir geliyor taşı görüyor…
Aklına taşı yoldan kaldırmanın sadaka olduğu gelmiyor bile…
Taşın etrafında dolaşıyor ve diyor ki;
- Sultanımla konuşayım, yolun ortasından taşı kaldırması için bir adam bulalım, bir kadro ihdas edelim…
Vezir gidiyor Asker geliyor…
Askerde taşın etrafında dolaşıyor, aklına gelmiyor taşı kaldırmak…
O da diyor ki; 
- Vezirle konuşayım, yolun ortasına taş koyana ne ceza vereceğiz onu kararlaştıralım…
O cezadan anlıyor tabi..
Şair geliyor, o da yolun kenarında oturup taş hakkında sultana şiir yazayım deyip gidiyor…
Sonra oradan geçen bir köylü taşı görüyor ve diyor ki; yoldan taşı kaldırmak sadakadır…
Önce taşa tebessüm ediyor…
Kaldırayım yolun ortasından da kimsenin ayağına, arabasına, hayvanına takılmasın…
Elindeki eşya sepetini, küfeyi yere koyuyor ve taşa sarılarak, sağa sola sağa sola derken taşı kaldırıp bir kenara koyuyor…
Sonra bir bakıyor ki; taşın altında bir kese altın…
Kesenin içinde bir not…
Sultan şöyle yazmış;
” Bu kesedeki altınlar, elini taşın altına koymayı becerebilenler içindir”

     Evet, Kıymetli öğretmenlerim,

 Hikâyeye sanırım bizi anlatıyor. İkna edilmişlerle değil inanmışlarla çıktığımız bu serüvende Rabbimize hamdolsun ki altınlarımızı toplamaya başladık. Bu süreçte önemli olan toptan bir hazine bulmaktan ziyade, büyük bir telaş ve çaba ile tek tek toplayarak oluşturmaya başladığımız hazinemizin içi yavaş yavaş dolmaya başladı. Biliyoruz ki inançla inşa ettiğimiz ve yerini yüreğimize konumlandırdığımız bu hazine bülent olmaya ve genişlemeye devam edecek. Bu süreçte kimi zaman koşarak, kimi zaman yürüyerek bazen de sürünerek gayemize vardık ve varmaya devam edeceğiz inşallah.

    Biz bu yola çıkarken severek, değer vererek, motive ederek öğrencilerimizdeki saklı hazineyi gün yüzüne çıkaracağımıza inanmıştık.

İnandık çünkü bir gayemiz vardı: Aya bir iz bırakmak.

İnandık çünkü hep birlikte sağlam, merhamet ve sevgi kokan bir gemi inşa etmiştik ve kapılarını ardına kadar açmıştık. Çok az kişiydik ancak çok çoğalacağımızdan şüphemiz yoktu.

İnandık çünkü bekleyişlerde yorulan gözlerimizi asla kapatmadık.

Ve sonrası:

Umutla bakan gözler…

Güzel ülkemin her köşesine hizmet edecek onlarca cevher…

Kıymetli Öğretmenlerim, kelimelerin kifayetsizliği sizi anlatmama mani olsa da sebepsiz ve sonuçsuz yaptığınız her iyi şey için yürekten teşekkür ediyorum. Üniversite sınavında son sınıf öğrencilerimizin göstermiş olduğu yüksek başarasıdan dolayı hepinizi tebrik ediyorum.

Rabbim sizden razı olsun, yar ve yardımcınız olsun inşallah.